Grzybica – intruz układu pokarmowego

Niemniej jednak wiele osób zupełnie nie zdaje sobie sprawy z tego, iż zaatakowała również ich organizm. Niewłaściwa dieta bogata w cukry, alkohol i kawę, stres, spadek odporności oraz kuracja antybiotykowa to doskonałe warunki dla grzybów. Objawami grzybicy są najczęściej problemy związane z układem pokarmowym, jak biegunki, wzdęcia i zaparcia, nadmierna ochota na spożywanie słodkich pokarmów, a ponadto ciągłe uczucie zmęczenia, zaburzenia snu, rozstrój nerwowy często prowadzący do depresji, a także równego rodzaju alergie skórne.
Najczęściej jednak grzybica pojawia się w trakcie zażywania antybiotyków, które wyniszczają naszą florę bakteryjną stwarzając idealne środowisko do rozwoju grzybów.
Leczenie grzybicy nie jest łatwe, często wymaga wielu tygodni i dość restrykcyjnych zasad dietetycznych. Podstawą odżywiania w diecie przeciwgrzybicznej są pokarmy z mąki żytniej, warzywa, głównie zielone, chude mięso, ryby (jednak nie wędzone) . W pierwszym okresie walki z grzybicą należy całkowicie wykluczyć z diety pokarmy zawierające cukier, białą mąkę, owoce, alkohol i kawę.
Dieta powinna być również wspomagana poprzez probiotyki , które pomogą odbudować mikroflorę bakteryjną.
Nie dajmy się jednak zwieść naszym zachciankom. Otóż podstawowym składnikiem odżywiania są cukry, dlatego w czasie infekcji chory odczuwa ogromną ochotę na zjadanie dużych ilości słodyczy. Niestety trzeba tę pokusę pokonać. Każdy kawałek czekolady, ciastka czy nawet słodki owoc spowodują rozmnożenie się grzybów i tym samym wydłużenie uciążliwej kuracji.
Warto również dodać, iż w trakcie leczenia nasze samopoczucie może się znacznie pogorszyć. To znak, że w naszym organizmie trwa walka z intruzem. Nie zniechęcajmy się jednak i nie rezygnujmy z leczenia, gdyż tylko ścisłe przestrzeganie zasad kuracji przeciwgrzybicznej przyniesie pozytywny skutek.
Po około 2 tygodniach leczenia możemy również sięgnąć po witaminy tabletkach, które wzmocnią nasza odporność. Z biegiem czasu będziemy mogli się gać po coraz więcej produktów z zakazanej listy, jednak pamiętajmy, aby zachować umiar i nie dopuścić do ponownego rozwoju choroby.
--
O autorze
Irena Zobniów
Encyklopedia zdrowia

Dbaj o zdrowie każdego dnia

Za zły stan zdrowia odpowiada przede wszystkim tryb życia, jaki prowadzimy. Przemęczenie spowodowane wielogodzinną pracą, brak snu, stres oraz niewłaściwa dieta to główne czynniki odpowiadające za takie dolegliwości jak przemęczenie, osłabienie, senność, nerwowość i problemy związane z układem pokarmowym.

Często jednak powyższe objawy są ignorowane, gdyż wydaje nam się, ze to tylko chwilowe. Nie zdajemy sobie jednak sprawy, iż długotrwały stan przemęczenia i stresu wyniszcza nasz organizm i może być przyczyną dużo poważniejszych i ciężkich do wyleczenia chorób.

5 rad na wzmocnienie odporności

Istnieje kilka żelaznych zasad, o których należy pamiętać, aby wzmocnić swoją odporność i cieszyć się zdrowiem nawet w okresie o wzmożonym ryzyku zachorowań na infekcje.

Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych a fizykoterapia

Warto również pamiętać, iż staw kolanowy jest nieustannie narażany na działanie znacznych sił, będących wynikiem wykonywania ruchów pod naciskiem masy ciała. Na skutek nieodpowiedniej postawy ciała, niewłaściwej diety oraz czynników zewnętrznych może łatwo dojść do różnego rodzaju kontuzji, wśród których wiele może być trudnych do wyleczenia i prowadzić do powikłań w późniejszym wieku.

Zwyrodnienie stawu kolanowego (gonarthrosis) to choroba przewlekła, występująca najczęściej po 50. roku życia. Czynnikami ją wywołującymi są przede wszystkim: nadwaga, praca stojąca oraz nieprawidłowości w budowie stóp.

Pierwsze zmiany w przebiegu choroby występują najczęściej na tylnej powierzchni rzepki. Ich objaw to silny ból, pojawiający się podczas wchodzenia po schodach, będący efektem ucisku rzepki w trakcie ruchu zgięcia kolana. Rzadszą przyczyną zmian zwyrodnieniowych jest uszkodzenie łąkotek na nasadzie bliższej kości piszczelowej, w wyniku czego powstaje zwężenie przestrzeni stawowej i towarzyszy temu powstawanie osteofitów. Ból w tej postaci choroby zwyrodnieniowej pojawia się najczęściej podczas stania oraz chodzenia.

Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego, to przede wszystkim odpowiednio dopasowana fizjoterapia zlecona przez specjalistę wspomagana preparatami farmakologicznymi. W ramach terapii, stosuje się techniki manualne oraz ćwiczenia i uzupełnia się je o zabiegi fizykalne, mające na celu, w zależności od stadium choroby, zmniejszenie dolegliwości bólowych lub redukcję stanu zapalnego. Do najczęściej stosowanych zabiegów należą: krioterapia miejscowa, elektroterapia (jonoforeza), ultradźwięki oraz pole magnetyczne niskiej częstotliwości.

Kompleksowa fizjoterapia uzupełniona o odpowiednio zbilansowaną dietę zawierająca produkty bogate w wapń(warto dodatkowo wzbogacić ją o suplementy diety dostarczające do organizmu kolagen), jest szansą na poprawę komfortu życia pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów.


--
O autorze
Fizjoterapeuta Wrocław

Przyczyny niedoboru wapnia

Prawie całe pokłady wapnia znajdują swoje miejsce w naszym szkielecie oraz zębach. Chociaż tylko 1 procent całej zawartości zawiera się w krwi i tkankach miękkich, ma on niezmiernie duże znaczenie funkcjonowanie naszego organizmu. Jego obecność pozwala na metabolizowanie witaminy D, wspomaga procesy krzepnięcia krwi, a w połączeniu z magnezem wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu naczyniowo-sercowego. Ponadto wspomaga on i jest niezbędny w procesie wydzielania hormonów.

Czym jest zespół jelita drażliwego

Zespół jelita drażliwego spowodowany jest nadczynnością tego organu i zaburzeniem jego motoryki. Prowadzi to do takich dolegliwości, jak ucisk w brzuchu, uczucie przepełnienia w brzuchu, kurcze brzuszne o różnym nasileniu i częstotliwości. Objawy te najczęściej ustępują po wypróżnieniu. Chorzy mogą również cierpieć na zaparcia.

Jako przyczynę występowania zespołu jelita drażliwego uważa się przede wszystkim problemy na tle nerwowym, w tym różnego rodzaju urazy psychiczne, stres, depresja, stan lękowe.

Mimo, iż choroba ta jest tak powszechna to nie wymyślono jednego lekarstwa, który skutecznie by z nią walczył. Można jednak łagodzić poszczególne dolegliwości stosując odpowiednią dietę. W czasie zaparć warto sięgać po produkty pełnoziarniste, bogate w błonnik. Możemy również zdecydować się na specjalną dietę mającą na celu oczyszczanie jelit lub sięgnąć po preparaty, które wspomagają oczyszczenie. Natomiast w czasie biegunek należy unikać tłuszczów oraz zrezygnować z produktów bogatych w błonnik. Można spożywać chude mięso, produkty pszenne, delikatne warzywa i owoce, bez skórki i pestek.

To oczywiście jedynie przykłady elementów diety. W rzeczywistości problem zespołu jelita drażliwego jest dużo bardziej złożony, gdyż jak wyżej wspomniano, wiąże się z czynnikami psychicznymi.

Oprócz odpowiedniej diety warto włączać również inne czynniki, jak sport, ruch na świeżym powietrzu, który niezwykle odpręża i relaksuje. Należy starać się prowadzić w miarę możliwości zrównoważony tryb życia, unikać stresu.


Jeśli dolegliwości związane z zespołem jelita drażliwego nasilają się, warto sięgać po odpowiednie suplementy diety, których celem będzie złagodzenie naszych stanów emocjonalnych. Nie można ich jednak traktować jako lekarstwo, a jedynie jako pomoc w radzeniu sobie z naszym rozchwianym układem nerwowym.

Aby uregulować nasz układ pokarmowy, możemy również sięgnąć po preparaty witaminowe regulujące trawienie.

Zespół jelita drażliwego jest dolegliwością, która wywołuje duży dyskomfort psychiczny i fizyczny. Jeśli należy do osób cierpiących na to schorzenie, warto każdego dnia pamiętać o odpowiedniej diecie.



--
O autorze
Irena Zobniów
Encyklopedia zdrowia

Nie lekceważ niedoborów witamin

Na niedobory witamin narażone są przede wszystkim osoby będące na rygorystycznej diecie, kobiety w ciąży oraz karmiące piersią, młodzież w wieku dojrzewania, seniorzy bądź dzieci.

Przyczynami niedoborów witamin mogą być również zaburzenia wchłaniania i przyswajania tych składników przez nasz organizm na skutek uwarunkowań genetycznych lub po przebytych chorobach i kuracjach antybiotykowych.

Prawidłowa diagnoza to podstawa w fizjoterapii

W badaniu dignostycznym wyróżnić można:
1. Badanie fizykalne miejscowe, które dotyczy poszczególnych części ciała

• Statyczne: pomiary linijne (długości oraz obwody kończyn).
• Dynamiczne: badanie zakresu ruchomości, ocena siły mięśniowej, testy czynnościowe.

2. Badanie fizykalne ogólne, które odnosi się do całego ciała badanego:

• Statyczne: ocena postawy ciała.
• Dynamiczne: analiza chodu oraz funkcji, testy funkcjonalne.

Stabilizator zamiast gipsu

Staw kolanowy musi być zatem bardzo wytrzymały, by utrzymywać ciało w prawidłowej postawie, ale z drugiej strony być na tyle elastyczne, by zapewniać komfortowy i swobodny ruch w trakcie schylania, kucania, wspinania itp.